Χρονοκαταφύγιο

Τον περασμενο Μάιο ειχα παρακολουθήσει στο Θέατρο Μακεδονικων Σπουδών την παρασταση L’angelo della storia της θεατρικής ομάδας απο την Φλωρεντία Sotterraneo. Το έργο ήταν μια  αναδρομή σε σημαντικά γνωστά και λιγότερο γνωστά γεγονότα της ιστορίας δοσμένα σε αυτή την  παρασταση σωματικου θεατρου με φρενηρη ρυθμό,χιουμορ και μοναδικο παλμό. Ένα ταξίδι στο χρονο γλυκόπικρο,χιουμοριστικό, ένα πέρασμαΣυνεχίστε νὰ διαβάζετε “Χρονοκαταφύγιο”

Λυσιστράτη: με την εικαστική γλώσσα του Μιχαήλ Μαρμαρινού.

  Της Βασιλικής Σπύρου.    (…) Πιότερο από το κρασί και τον έρωτα, πιο ύπουλα κι από την ιδέα, η τέχνη μπορεί να μαυλίσει τον άνθρωπο και να τον κάμει να ξεχάσει. Μετατοπίζει το χρέος, μάχεται να μετατρέψει το εφήμερο σ’ αιώνιο και να μετουσιώσει σε ομορφιά τον πόνο του ανθρώπου. Καζαντζάκης Ν.: Αναφορά στονΣυνεχίστε νὰ διαβάζετε “Λυσιστράτη: με την εικαστική γλώσσα του Μιχαήλ Μαρμαρινού.”

Πάρτε τους δρόμους!Το Imagine Τhe Roads Festival έρχεται…

Από τη σελίδα του Imagine The Roads Festival στο Facebook    Όταν δημιουργικοί και “ανήσυχοι” άνθρωποι συναντώνται γεννιέται το Imagine The Roads Festival, ένα Φεστιβάλ Δρόμου που θα λάβει χώρα στην Κύπρο και διοργανώνει η Eventful Cyprus με την υποστήριξη του Δήμου Αγλαντζιάς (το ψηλότερο προάστιο της Λευκωσίας). Το Φεστιβάλ θα πραγματοποιηθεί στις 26 Σεπτεμβρίου στη ΛεωφόροΣυνεχίστε νὰ διαβάζετε “Πάρτε τους δρόμους!Το Imagine Τhe Roads Festival έρχεται…”

Τώρα είμαι λίμνη ή Οι καθρέφτες του Bergman.

Hamnstad/Port of Call ~ 1948     Καθρέφτες και αντανακλάσεις. Ποίηση και Κινηματογράφος. Οι γυναίκες του Bergman καθρεφτίζονται, αντανακλώνται σε καθρέφτες “λίμνες” και “σκύβουν από πάνω τους, ψάχνοντας στα νερά τους για ποιες στ’ αλήθεια είναι”. Τα γυναικεία πρόσωπα της φιλμογραφίας του Ingmar Bergman, τα καθρεπτιζόμενα πρόσωπα, τα σώματα, τα είναι τους ενώνονται  με το ποίημαΣυνεχίστε νὰ διαβάζετε “Τώρα είμαι λίμνη ή Οι καθρέφτες του Bergman.”

O "τέταρτος τοίχος" του Klaus Frahm.

         Ο φωτογράφος της αρχιτεκτονικής και του design Klaus  Frahm από το 2010 αποτυπώνει με την κάμερα του τον “τέταρτο τοίχο” των θεατρικών σκηνών της Ευρώπης. Πρόκειται για τον “τέταρτο τοίχο” της άλλης πλευράς του σκηνικού χώρου, έναν “τοίχο” που συντίθεται από τις αντιθέσεις.  Ο “τέταρτος τοίχος” παραδοσιακά είναι διάφανος για να επιτρέπει στους θεατές να συμμετέχουν στη σκηνική δράση. Συνεχίστε νὰ διαβάζετε “O "τέταρτος τοίχος" του Klaus Frahm.”

27 Μαρτίου – Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου

  Οι αληθινοί δάσκαλοι του θεάτρου συχνά απαντώνται εκτός σκηνής. Και γενικώς δεν δείχνουν κανένα ενδιαφέρον για το θέατρο ως μηχανισμό αντιγραφής συμβάσεων ή αναπαραγωγής κοινοτυπιών. Επικεντρώνονται περισσότερο στην πηγή της παρόρμησης, τα πραγματικά ζωογόνα ρεύματα που τείνουν να υπερβούν τις θεατρικές αίθουσες και τα πλήθη που είναι διατεθειμένα να αντιγράψουν έναν οποιοδήποτε κόσμο. Αντιγράφουμε αντίΣυνεχίστε νὰ διαβάζετε “27 Μαρτίου – Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου”