Τον περασμενο Μάιο ειχα παρακολουθήσει στο Θέατρο Μακεδονικων Σπουδών την παρασταση L’angelo della storia της θεατρικής ομάδας απο την Φλωρεντία Sotterraneo. Το έργο ήταν μια αναδρομή σε σημαντικά γνωστά και λιγότερο γνωστά γεγονότα της ιστορίας δοσμένα σε αυτή την παρασταση σωματικου θεατρου με φρενηρη ρυθμό,χιουμορ και μοναδικο παλμό. Ένα ταξίδι στο χρονο γλυκόπικρο,χιουμοριστικό, ένα πέρασμαΣυνεχίστε νὰ διαβάζετε “Χρονοκαταφύγιο”
Author Archives: Μαρία Κυργιαφίνη
Η ιστορία ενός σκύλου που τον έλεγαν πιστό.
του Λουίς Σεπούλβεδα Σκηνοθεσία – Μουσική σύνθεση: Κώστας Γάκης. Διασκευή: Κώστας Γάκης, Νατάσα – Φαίη Κοσμίδου. Η τελευταία ανάσα. Ο Λουίς Σεπούλβεδα στην Ιστορία ενός σκύλου που τον έλεγαν πιστό, μέσα από την αφήγηση του μικρού κουταβιού Αφμάου που σώθηκε απο έναν ιαγουάρο και μεγάλωσε στην οικογένεια της φυλής των Μαπούτσε, διατρέχει όλη την ιστορία τουΣυνεχίστε νὰ διαβάζετε “Η ιστορία ενός σκύλου που τον έλεγαν πιστό.”
Tomboy (Celine Sciamma, 2011).
Tomboy, 2011. Την ώρα που αυτή την περίοδο στο σινεμά μπορεί όποιος ενδιαφέρεται να παρακολουθήσει την Μικρή Μαμά της Σελίν Σιαμά, το ertflix προβάλλει το Tomboy μια παλιότερη ταινία της σκηνοθέτιδος που όμως αποτελεί μια γενναιόδωρη ματιά στην κινηματογραφική δουλειά της τόσο θεματικά όσο και αισθητικά. Η Λορ έχει μετακομίσει πρόσφατα με τους γονείς τηςΣυνεχίστε νὰ διαβάζετε “Tomboy (Celine Sciamma, 2011).”
Lady Bird.
Κριτική Lady Bird (ΗΠΑ, 2017)* Σενάριο – Σκηνοθεσία: Γκρέτα Γκέργουικ. Πρωταγωνιστούν: Σίρσα Ρόναν, Λόρι Μέτκαλφ, Τρέισι Λετς. Η Κρίστιν είναι ένα δεκαεφτάχρονο κορίτσι που ζει με την οικογένεια της στο Σακραμέντο της Καλιφόρνια. Στο σχολείο, στις παρέες και στο σπίτι απαντάει στο όνομα LadyBird. Κι αυτό δεν είναι ένα ακόμα παρατσούκλι, αλλά ένα συνειδητάΣυνεχίστε νὰ διαβάζετε “Lady Bird.”
The Big Sleep (Ο μεγάλος ύπνος, 1946).
Ο ντεντέκτιβ Φίλιπ Μάρλοου καλείται από τον στρατηγό Στέρνγουντ να ξεδιαλύνει μια υπόθεση εκβιασμού, στην οποία εμπλέκεται η μικρή του κόρη Κάρμεν. Μια όμορφη, αλλά και προκλητική νεαρή. Στην πορεία της έρευνας, συνδέονται όλα με περίεργο τρόπο: η εξαφάνιση του γαμπρού του στρατηγού, το πάθος της μεγαλύτερης κόρης Βίβιαν για τον τζόγο, τρεις φόνοι –Συνεχίστε νὰ διαβάζετε “The Big Sleep (Ο μεγάλος ύπνος, 1946).”
Κολόμπους.
58Ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης Σινεμά Κριτική Κολόμπους/Columbus ΗΠΑ/USA 2017 Σκηνοθεσία: Kogonada/ Κογκονάντα Στο φετινό Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης είχαμε την ευκαιρία να δούμε την ταινία Κολόμπους (2017), την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία μυθοπλασίας του Κορεάτη κινηματογραφιστή Kogonada., τον οποίο γνωρίσαμε κυρίως μέσα από τα υψηλής και ιδιαίτερης αισθητικής θεματικά βίντεο που δημιουργεί για την criterionΣυνεχίστε νὰ διαβάζετε “Κολόμπους.”
Σβήσε, αν τολμάς.
Σαν χαρακτήρες θεατρικής παράστασης που υπάρχουν όσο και η διάρκεια της. Μετά επιστρέφουν στις λέξεις του συγγραφέα τους και αχνοφαίνονται στη σκέψη του θεατή. Όπως τα σώματα που ζωντανεύουν μόνο στη μνήμη. Όταν το πρόσωπο κοιτάει τον εαυτό του, με τις ρωγμές και τις ατέλειες του. Τότε που η τελειότητα ξεθωριάζει καιΣυνεχίστε νὰ διαβάζετε “Σβήσε, αν τολμάς.”
Τώρα είμαι λίμνη ή Οι καθρέφτες του Bergman.
Καθρέφτες και αντανακλάσεις. Ποίηση και Κινηματογράφος. Οι γυναίκες του Bergman καθρεφτίζονται, αντανακλώνται σε καθρέφτες “λίμνες” και “σκύβουν από πάνω τους, ψάχνοντας στα νερά τους για ποιες στ’ αλήθεια είναι”. Τα γυναικεία πρόσωπα της φιλμογραφίας του Ingmar Bergman, τα καθρεπτιζόμενα πρόσωπα, τα σώματα, τα είναι τους ενώνονται με το ποίημα της Sylvia Plath Mirror (Καθρέφτης, 1961)Συνεχίστε νὰ διαβάζετε “Τώρα είμαι λίμνη ή Οι καθρέφτες του Bergman.”
Ο Βασιλιάς μου.
Όταν μετά το διαζύγιο της η Τονί (Εμανουέλ Μπερκό) θα συναντούσε τον γοητευτικό και θελκτικό Ζορζό (Βενσάν Κασέλ), δε θα μπορούσε να φανταστεί τη θυελλώδη και γεμάτη από αναπάντεχες – τις περισσότερες φορές – εκπλήξεις κοινή διαδρομή τους. Έχει μια θέση για εκείνον από το πρώτο βλέμμα του, «βουτάει» χωρίς αναπνευστήρα στον απόλυτο έρωτα πουΣυνεχίστε νὰ διαβάζετε “Ο Βασιλιάς μου.”
Κριτική Θεάτρου: Το γελοίο σκότος.
Κριτική Θεάτρου Το γελοίο σκότος του Βόλφραμ Λοτς Πειραματική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου Φεστιβάλ Δημητρίων Θέατρο Άνετον Περί Τυφλότητος Κατά τη διάρκεια της συγγραφής του έργου Blasted (1993) η Σάρα Κειν είδε στις ειδήσεις σε κάποια μετάδοση των γεγονότων του εμφυλίου πολέμου στη Βοσνία μια γυναίκα να κοιτάει την κάμερα ζητώντας βοήθεια. ΤοΣυνεχίστε νὰ διαβάζετε “Κριτική Θεάτρου: Το γελοίο σκότος.”
rear window stories 